Étienne VI, pape, place l'abbaye de Psalmodi et toutes ses appartenances sous la juridiction pontificale.

l.1 [S]tephanus, episcopus, servus servorum Dei, Witardo, religioso presbitero et abbati cenobii Sancti Petri Psalmodiensis et Juncellensis monasterii, in ipsa insula est edificatum Psalmodium
l.2 et Juncellense est situm in territorio Biterrensi castro Lunate, ȩcclesiȩ Sancte Marie et Sancti Petri, Johannis apostoli, Marcelli pape et Victoris martiris et per te in eisdem monasteriis venerabilibus. Cum summe apostolice dignitatis apex
l.3 in hoc divini prospectus nitore dignoscitur prefulgeri, ut in exercendis Deo laudibus suis inpensibus studeat laboris exibere certamen, debita non ejusdem apostolice pastoralis conpulit sollicitudo curaque, que ad stabilitatem piorum pertinere dignoscitur,
l.4 locorum ubertim promulgare et apostolice institucioni censura confirmare. Igitur quia postulasti a nobis, quatinus monasteria sanctorum Petri et aliorum sanctorum, que in eadem insula Psalmodii sita sunt, Juliani quoque martiris edificatum cellula ubi
l.5 Cornilianicus vocatus, et aliarum cellularum et omnia que ad ipsius monasteria pertinencia sunt Nemausensis, [et Sus]tancionensis Biterrensis quoque, ubi monasterium Juncellense est constructum prope castrum Lunate, cellulȩ
l.6 et ville atque mansi, privilegii sedis apostolice infulis decorentur, ut sub jure dicionis karissime nostre imperatorum vel regum precepta ex manu illorum firma et sigillis pressa accepisti pro remedio anime illorum ita et nos tibi sancimus
l.7 privilegio ȩcclesiȩ cui Deo auctore deservimus constituto ut nulli alterius ȩcclesiȩ juri dicionique submitatur. Pro qua re piis desideriis favente hac nostra auctoritate id quod exposcitur, effectui mancipamus. Et ideo omnem cujus-
l.8-libet ȩcclesiȩ sacerdotem in prefatis monasteriis dicionem quamlibet habere hac auctoritate preter sedem apostolicam proibemus, ita ut nisi ab abbate monasterii invitatus nec missarum ibidem per sollemnitatem quispiam presumat celebrare omnimodo. Statuentes insuper
l.9 apostolica censura sub divini judicii obstestacione et validis atque atrocibus anatematis interdiccionibus ut nullus umquam presumat quispiam alius cujuscumque sit dignitate preditus potestate, vel etiam quacumque magna parvaque persona in eodem monasterio
l.10 vel ejus causis vel possessionibus incumbere aut de rebus suis locis vel quibuslibet que eidem monasterio pertinere videntur quoquomodo auffere vel alienare, sed nec quamlibet maliciam aut jacture molestiam ibidem sive in pace sive in barbarico
l.11 tempore est quoquomodo inferre. Dum profecto illud perhenniter, ut dictum est, tam pacis quam barbarico tempore firma stabilitate decernimus sub jure et dicione karissime nostre ȩcclesiȩ permanendum, ac regibus et imperatoribus sub quorum dicione est regendum vel
l.12 imperandum sanccimus quo tempore regnaverint, nostra dicione cum omnibus consistat. Promulgantes nempe et hoc auctoritate beati Petri apostolorum principis coram Deo et terribili ejus futuro examine per hujus nostri apostolici privilegii constituta sanccimus
l.13 atque decernimus ut loca que abbatibus quorumlibet nobis in eisdem prephatis monasteriis sanctorum Petri, Victoris, Marcelli, Saturnini et Felicis nostris, que Psalmodii vel Juncellis, quod ponitur comitatu Nemausensi et Biterrensi, comitatu etiam
l.14 concessa sunt, necnon et alias locorum possesiones que a regibus aud ducibus vel guastaldis et a ceteris cristianis eisdem locis karissimis largita atque oblata sunt aut in postmodum illic concessa fuerint, firma stabilitate jure ipsis prephatis monasteriis existenda atque in perpe-
l.15-tuum permanenda statuimus. Hec licentia sit, ut dictum est, eisdem monasteriis vel omnibus ipsis monasteriis pertinentibus cuique magne parveque persone afari, ut profecto justa id, quod subjectis isdem venerabilibus locis apostolicis constitutis atque privilegiis simul cum regibus consistit, in-
l.16-concusse dotando permaneat. Si quis autem, quod non obtamus, nefario ausu presumserit hec, que a nobis ad laudem Dei pro stabilitate tam dictorum monasteriorum statuta sunt, refragari et in quoquam transgredi, sciat se anathematis vinculis innodatum et cum diabolo et ejus atrocissimis pompis atque Juda
l.17 traditore domini nostri Jhesu Christi, eterni incendii supliciis concremandum deputamus. At vero qui pio intuitu observator in omnibus his extiterit custodiens hac nostra apostolica constituta et ad cultum Dei respiciens benedicionis gratiam a misericordissimo domino Deo nostro multipliciter consequatur et vite eterne particeps esse mereatur.