Hugues I^er de Salins, archevêque de Besançon, constitue un chapitre dans l'église Saint-Étienne de Besançon et lui donne différents biens, appartenant à l'évêché ou tirés de son propre patrimoine, à Vieilley, Tarcenay, Besançon, Casamène et Cussey.

/01 / [chrisme] SIMPLICIS ET PURȨ SUMMȨ IN TRINITATIS HONORE FONTE SACRO TUTIS AETERNȨ DONA SALUTIS. HUGO PATRUM PRINCEPS CRISSOPOLITANUS ET JUDEX.
l.2 Quoniam ignominiosum valde videtur ac vile inferiores corporis partes prȩcipuis indumentis tegere, superiores vero colli thoracisque necnon et iliorum detecta superfitiae vilefacere, opere
l.3 prȩcium duxi totius corporis summam primum nobilioribus ornare monilibus, subsequentia vero dehinc condignis munire vestibus. Cumperiat itaque fidelis aecclesie catholice populus, ego Hugo, Crissopolitanus archi-
l.4-episcopus, cum pro superni judicis dilectione quae bone voluntatis constat primordium, ipsius idemque timore qui summȩ sapientiȩ consistit initium, tum animȩ meae causa remedii, necnon et prȩcessoris dominique
l.5 mei Walterii, qui me sacri baptismatis unda renovatum suscepit ac tenuit omnique post dilectione sese vitae meae contulit, quomodo partem ex his quȩ in meo habebantur dominio quȩque ab alienis manibus
l.6 adquirere valui, aecclesiȩ beati prothomartyris STEPHANI ejusdemque loci chanonicis inibi scilicet degentibus cotidieque famulantibus ad commune stipendium dederim. Locus nempe ipse, qui a cleri
l.7 jam pene destitutus videbatur solamine, cuncto videlicet chanonicorum coetu beato Johanni evangelistȩ sub Christi famulante regimine inportunissimum mihi visum est tocius archipresulatus caput, quot pretiosissimo beati
l.8 STEPHANI reliquiarum sublimatur munere sanctique Achapiti decoratur capite, plurimorum quoque sanctorum roboratur juvamine, oblivioni ceu traditum cotidianis ac devotissimis fere laudibus deficere. Penuria
l.9 denique cummunis sumptus partim fratres urgente invalidissimum duxi quid a coummune detrahere. Quod enim singulari non sufficit, cellario bino cito consumitur refectorio. Disposui ergo chanonicos ad loci prȩfati
l.10 famulatum qui sub norma religionis aecclesiastice fraternatim vitam ducentes inibi summo regi beatoque prothomartyri Stephano ad laudem et gloriam sanctorum omnium cum memoria nostri precessorisque
l.11 mei Walterii omniumque ibi requiescentium digne ac devotissime obsequia reddant. Dedi autem eis ad coummunis mense stipendia, quod non silendum judico, de ejusdem scilicet archiepiscopatus benefitio, quam
l.12 in proprio possidebam dominio, aecclesiam unam in honore sancti Leodegarii dedicatam, in comitatu Portensi in villa quȩ dicitur Viilliacus sitam cum altare omnibusque adpenditiis vineis videlicet et
l.13 campis. Contuli etiam et aliam in honore sancti Martini sacratam in pago Vuarasco sitam in villa quȩ noncupatur Tertenniacus, quȩ, cum ab antiquis temporibus a quodam archiepiscopo nomine Berengario
l.14 beato Stephano fuisset data, postea vero a successore suo Gerfredo per prestariam cuidam militi nomine Fulcardo concessa, per multorum annorum curricula ab heredibus suis possessa, nullius
l.15 prȩcessoris mei dominio servivit subjecta. Hanc denique a quodam clerico nomine Rodulfo [qui tunc illi] preherat labore et ingenio meo susceptam cum [altare] omnibusque apenditiis prescripti loci
l.16 clero tradidi possidendam. Molendinum quoque unum intra nostram urbem situm ad radicem videlicet Sancti Stephani Montis, in parte occidentali aud longe ab aecclesia Beate MARIAE
l.17 Jusani monasterii non navibus stabilitum, sed supra petram fundatum de manibus supranominati clerici susceptum priori dono decrevi jungendum. Tribui atque campum unum meum indominicatum,
l.18 quem vulgari lingua cundaminam vocant, undique monte flumineque circum septum, qui, quamvis spaciosa decoretur planitiȩ, binarum tamen faucium ingressum vel exitum sui angusto
l.19 solummodo pandit juvamine. Quarum una urbis aditum prestat non facillime, molendinum etiam aliud supra Lingnonem fluvium in villa quȩ dicitur Cusciacus, sub ponte videlicet quo
l.20 flumen transmeatur situm cum omnibus suprascriptis predictorum chanonichorum subdidi dominio. Unde ego archiepiscopus Hugo, in nomine Domini et totius caelestis gerarchiae, moneo et sicut habens
l.21 potestatem ligandi gladio pontificali ex toto interdico ne aliquis meorum successorum presumat nullo modo, neque audeat infringere hoc donum. Si quis vero agitatus furiosa passione hoc evacuare voluerit
l.22 blasphemanda contradictione, fiat sicut Madian et Scisare, Horep et Zep, Salmana et Zebee et sicut aliquis illorum, qui beatum prothomartyrem Stephanum missilibus lapidibus obruerunt,
l.23 et sine poenitentia in sua incredulitate hominem exteriorem exuerunt. Ut vero hȩc donatio in [futuro] firmius permaneat, manu propria firmavi et sigilli mei inpressione signavi et inferius descripto
l.24 congregationi ad coroborandum contuli. Ego HUGO archiepiscopus, manu propria firmavi. Signum Gibuini, archidiaconi et cantoris. Signum Vuidonis, archidiaconi. Signum Radaldi, archidiaconi.
l.25 Signum Manegaudi, decani. Signum Abberti, abbatis. Signum Husiconis, canonici. Signum Dudini, canonici. Signum Beroardi, casati. Signum Vuarnerii, casati. Signum Raynerii, vicecomitis. Signum
l.26 Signum Teoderici, cancellarii. Signum Gotberti, scriptoris qui hanc cartam scripsit.
l.27 Ego etiam Hugo, Lingonensis episcopus, manu propria hanc cartam firmavi et ne aliquis aliquando hoc donum corrumpere temptaret, gladio excommunicacionis interdixi.
l.28 Acta Vesuntii, idus augusti, regnante domino nostro Jhesu Christo. [sceau].

CHIFFLET (P. F.), Histoire de l'abbaye royale de Tournus, Dijon, 1664, Pr, p. 354-356.

VREGILLE (B. de), Hugues de Salins, archevêque de Besançon, 3 vol., Lille, 1976, t. 3, p. 33*-37*.

Chartes originales antérieures à 1121 conservées dans le département du Doubs, Nancy, 1978, (Cahiers du CRAL ; 33), p. 9-11.