Hugues, duc de Bourgogne, désavouant les mauvaises coutumes perçues par ses prédecesseurs sur les terres de Saint-Bénigne, confirme les diplômes et privilèges des rois Charles le Chauve, Raoul et Robert II sur la liberté du cloître de ce monastère.

l.1 [chrisme] IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS. Ego HUGO, cum ipsius favente clementia post decessum Rotberti ducis patris Heinrici genitoris nostri culmen ducatus
l.2 fuissem adeptus, susceptis omnibus castellis et urbibus ad nostrum jus attinentibus, ad castrum tandem Divionense devenimus. Quo recepto Deo propitio placuit
l.3 nos adire limina gloriosi et egregii testis Christi Benigni, eo loci corpore quiescentis. Ubi cum honorifice et decentissime ab honorabili ejus loci abbate Adalberone
l.4 nobilique monachorum concentu fuissem exceptus, considerans omnem potestatem a Deo et per Deum esse, nil quoque nos nostris viribus nisi per ipsum posse, nos ipsos et nostri honoris
l.5 primordia ipsi Deo et Domino nostro cum omni humilitate voluimus comitere. Unde evocati a predicto abbate in capitulo fratrum, unacum fideli et parente nostro Nivernensi
l.6 comite Willelmo ejusque filiis et optimatibus universis, residentibus nobis, idem abbas cum suis ad nostra vestigia venit, suggerens cum gemitu ipsius desolationem loci
l.7 et importunitates, vastationes, consuetudines quoque malas et injurias sibi suisque actenus tempore precessoris nostri injuste illatas. Quȩ addiscens vera esse, et [metuens]
l.8 tantis malis, simulque commotus tantis lacrimis, cum consilio et hortatu prescripti comitis et omnium nobilium, quicquid actenus importunitatis et inquietudinis
l.9 contra jus fasque fuerant perpessi, in omnibus villis, potestatibus et rebus suis clementer remisi. Decrevimus etiam, ut recitatis cartis, privilegiis, et preceptis
l.10 augustorum et regum Francorum Karoli scilicet Calvi ejusdem coenobii restauratoris atque Rodulfi filii Richardi, domni quoque Rotberti regis proavi nostri
l.11 de libertate claustri a torrente Susionis qui utrumque dividit, et omnium villarum seu potestatum ad se pertinentium salvamentis, et abolitione totius prave consuetu-
l.12-dinis, tam petitione ejusdem abbatis et monachorum, consilio quoque prefati comitis, quam et pro salute nostra et remedio animarum antecessorum nostrorum concessimus eis suis privilegiis
l.13 uti, et sua cum omni libertate et quiete potiri, et in pace et securitate absque calumpnia perfrui. Et ut pro statu et incolomitate nostra totiusque nostrȩ posteritatis
l.14 liberius Deum exorent, accepta ab eis sancta ipsorum societate bonorum, prolata et coram nobis relecta privilegia manu propria firmavimus, et in perpetuum tenenda
l.15 et roboranda censuimus, et prefato fideli nostro comiti Willelmo filiisque ejus Rainaldo atque Willelmo germano etiam nostro Odoni, et omnibus optimatibus,
l.16 confirmare precepimus. Hanc vero cartam ex nostra auctoritate fieri jussimus.
l.17 [sceau].