Léon IX, pape, confirme divers biens et l'immunité du couvent de Hohenbourg.

l.1 LEO, EPISCOPUS, SERVUS SERVORUM DEI, AECCLESIE DEI GENITRICIS MARIE, UBI REQUIESCIT CORPUS SANCTE VIRGINIS ODILIAE, QUE DICITUR
l.2 Hohenburch, et per eam sanctimonialibus perpetuo inibi famulaturis perpetuam in Domino salutem. Visitantibus nobis pio respectu Alsaciȩ partes, contigit venisse Hohenburch, et cum nobis juste sit omnium ecclesiarum
l.3 assidua sollicitudo, hec etiam intercessit benivola devotio et parentum nostrorum semper inibi devote famulancium et in Christo quiescencium debita constrinxit recordatio, ut prefatam ecclesiam, quam velut
l.4 incultam invenimus, spiritui sancto dedicaremus habitaculum. Quod ut oportebat fecimus. Ad quod videlicet templum in honore sanctȩ Dei genitricis et sancti Nicolai dedicatum venerabilis
l.5 abbatissa nomine Berta pro remedio animȩ suȩ et parentum suorum predium cum mancipiis, quod possidebat ad villam Arcenheim dictam et aput Meinoldesheim, Sahsenheim, Uresheim, Gersheim contradidit.
l.6 Preterea et nos statuimus, ut ad duo altaria quorum unum ad caput beatȩ Odiliȩ alterum in majori ecclesia nemo celebret missarum sollempnia nisi episcopus ipsius diocesis et idonei ipsius ecclesiȩ ebdoma-
l.7-darii, et preterea quecumque venerit idonea persona, non tamen sine ipsius loci prelate seu congregationis, si ipsa minime interfuerit communi consensu et licencia. Insuper etiam altari sancte Odiliȩ sa-
l.8-cerdos religiosus cottidie ad ministrandum provideatur, qui etiam capellani officio in ministerio prelatȩ digne fungatur. Et quia convenit nostro apostolico moderamini pia religione pollentibus
l.9 benivola compassione succurrere, sicut in privilegiis habetur predecessorum nostrorum, ita et visum est nobis huic ecclesiȩ et sanctimonialium inibi Deo famulancium desideriis congruum debere impertiri
l.10 suffragium. Unde hoc nostrȩ auctoritatis stabile concedimus et confirmamus privilegium statuentes apostolica censura sub divini judicii obtestatione ut prefata ecclesia predictum pre-
l.11-dium inviolabiliter obtineat, et quecumque a fundatoribus, seu ab aliis Christi fidelibus concessa sunt, sicut Rodesheim, Torolfesheim, Avelsheim, Sahselsheim, Bladensheim, Scafersheim, Ehenheim,
l.12 Illenchirchen, Ingemarsheim, Ehenheim, Egensheim, Sigoliesheim, Alege, Sunthusen, Argersheim, Scopfheim, Gersheim, Bercheim, Tullingen. Salica terra ad Sanctum Naborem, et que concedenda sunt, nemini liceat exinde aliquid
l.13 imminuere vel auferre sed omnia sanctimonialibus inibi Deo famulantibus integerrima permaneant. Illud etiam confirmandum decrevimus ut abbatissa ipsius loci aliqua vita decedente,
l.14 sanctimoniales abbatissam que eis legitime presit, potestatem habeant sine disceptatione eligere. Sane ut de suis si condignam religiosamque invenire potuerint absque omnium contradictione
l.15 eligant precipimus, sin aliter, quo meliorem repperire potuerint accipiant et electam consecrandam episcopo adducant, que etiam subditas suas ab episcopo consecrari in suo ordine faciat.
l.16 Omnem namque aream montis que tempore beatȩ Odilie sicut antiqua relatione accepimus, a solis spiritalibus possidebatur, ita subicere prefatȩ abbatissȩ decrevimus, scilicet ut omnem ipsum montem infra septa
l.17 gentilis muri nullus hominum colere aut possidere sine permissione abbatissȩ audeat nullusque aliqua inquietudine pacem perpetuo locis in illis a nobis indictam violare presumat. Preterea decernimus ut nullus cujuscumque
l.18 potestatis seu conditionis sit a prefata ecclesia aliquid exigere potenter aut violenter audeat, sed semper quieta et secura in divinis laudibus consistat. Ipsa quoque abbatissa bona monasterii
l.19 nullo modo injusta libertate dispergat, sed ut fidelis dispensatrix summi imperatoris omnia pauperibus Christi et utilitati ecclesiȩ, non vanitati mundi, profutura diligenter colligat prudenterque custo-
l.20-diat, ne ovibus Christi, quas spiritaliter et carnaliter pascere debet, temporalia desint pascua ut liberius querant et inveniant eterna. Quod si non fecerit et semel aut bis vel ter commonita
l.21 incorrigibilis extiterit, judiciali censura coram ecclesia canonice deponatur, et utilior loco suo preponatur. Igitur ea auctoritate, qua sancti Petri vice fungimur, irrevocabiliter confirmamus, ut nul-
l.22-lus imperator, nullus rex, nullus archiepiscopus, nulla alia magna parvaque persona contra hanc confirmationem aliquo modo venire pertemptet. Quicumque hoc fecerit, nostro apostolico anathemate percussus
l.23 existat, donec humiliter resipiscat. Qui vero custodierit, vitȩ eternȩ particeps efficiatur. Eodem quoque anathemate percussus existat, si quis ebdomadariorum sive aliorum sacerdotum Hohenburgensem ecclesiam contentione
l.24 vel rebellione gravare audeat. Ipsi etiam ebdomadarii nil in monte preter domos necessarias ab abbatissa pro beneficio eis concessas possideant. AMEN. [colonne1] [rota]. [colonne2] DATA XVI KALENDAS JANUARII, PER MANUS Udonis Tullensis primicerii et sanctȩ apostolicȩ sedis cancellarii et bibliothecarii, anno domini Leonis noni pape IIo, indictione IIIIor. [colonne3] [benevalete] (KOM).
l.25 [sceau].

2

JAFFE-LOEWENFELD, n° 4244.

Gallia Christiana in provincias ecclesiasticas distributa, Paris, 1715-1785 et 1856-1865, 16 vol., t. 5, col. 471.

SCHÖPFLIN (D.), Alsatia aevi Merovingici Carolingici Saxonici Salici Suevici diplomatica, 2 vol., Mannheim, 1772, t. 1, p. 166-167, n° 209.

Chartes originales du Bas-Rhin in Cahiers du CRAL, n° 35, p. 74-76.