Rouen, AD Seine-Maritime, 14 H 143

<< < / > >>

Numéro5030

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrediplôme

Date26/05/876(fiabilité :édition)

Lieunon identifié

DiocèseRouen

RégionNormandie (Haute)

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau non scellé

Etat de la traditionpseudo-original

Hauteur à gauche713   mm

Hauteur à droite728   mm

Largeur en haut591   mm

Largeur en bas563   mm

AuteurRoi Charles II le Chauve

BénéficiaireAbbaye  de  SAINT-OUEN  de  ROUEN

Regeste

Charles le Chauve confirme les religieux du monastère de Saint-Pierre, où repose le corps de saint Ouen (Saint Ouen de Rouen), dans la possession de l'administration des biens affectés à leurs besoins, conformément à l'attribution qui leur en avait été au temps de l'évêque Remi, énumère ces biens et désire rendre en temps apportun ceux qui ne figurent pas dans cette énumération.

Texte

l.1IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS. KAROLUS EJUSDEM DEI OMNIPOTENTIS GRATIA IMPERATOR AUGUSTUS. SI HAS QUAE FIDELES NOSTRI PRO STATU ET UTILITATE ECCLESIARUM DEI AUREM CELSITUDINIS NOSTRAE IMPLORANT OB AMOREM DEI LIBENTER ADQUIESCIMUS NECNON ETIAM NOSTRIS EDICTIS CONFIRMAMUS, HOC NOBIS PROCUL DUBIO AD AETERNAM
l.2 beatitudinem et totius imperii a Deo nobis commissi tutelam prodesse confidimus et remuneratorem Deum propter hoc in futuro habere credimus. Igitur notum sit omnibus sanctae Dei Ecclesiae nostrisque fidelibus, praesentibus scilicet et futuris, quia venerabilis archiepiscopus Johanes, Rotomagensis ecclesiae, aurem celsitudinis nostrae adiit, nostrae suggerens serenitati
l.3 ut res priscis temporibus delegatas usibus monachorum qui in monasterio sancti Petri apostoli, ubi praeciosissimus confessor Christi Audoinus corpore requiescit, Deo jugiter famulantur, nos denuo per nostrae roborationis praeceptum confirmaremus, scilicet ut absque demptione vel diminuratione aut oppressione rectorum, sicut villae in eorum stipendiis fuerunt segregatae
l.4 tempore venerabilis Remegii episcopi, ita ut perpetuis temporibus eas quiete habeant ad possidendum ad regendum, quae sunt hae omnes videlicet mansure intra et juxta civitatem quȩ ad jam dictum monasterium pertinent, habentes agros, vineas, prata, silvas et piscatorias, Ampliacus etiam villa cum omnibus mansis et appenditiis suis et Villare cum omnibus appenditiis suis,
l.5 Wascoilus cum omnibus appenditiis suis, Wadiniacus, Prisiniacus, […]blodi villa, Inciacus et Vallis cum omnibus appenditiis earum, Livinus cum Seregio et Arciacis. Dunus tam superior quam inferior, Derciacus, Vernus, Wadentiacus cum Fontanis et illa ecclesia de Sanctiniaco. Sanciacus, Condatus cum omnibus appenditiis earum, et illi manselli
l.6 qui sunt [in Ta]lomono Combrosus etiam, Hedane oratorium, Perindivillare, Genistose, Aciniacus, Conflendis cum omnibus appendiciis earum, Manani villa et illi curtiles qui sunt in Caplon cum vineis ad eos aspicientibus, Rausus quoque et Bresiniacus, Anatarus et illi curtiles et grava quae sunt in Diva ad ipsum monasterium pertinentes
l.7 et Basonni villam, Rongisum, Wanbacium cum omnibus suis appendiciis, et in Larginiaco mansos quattuor cum ecclesia, et in Canpetra mansum I cum alode quem dedit Gotramnus, et ad luminaria ecclesiae ejusdem monasterii media pars portus supradicte urbis et precariae omnes ad ipsum locum pertinentes, et villula Bidolidus cum mansellis qui sunt
l.8 in Sairiaco sub manu custodis ejusdem ecclesiae. Has omnes villulas cum appendiciis suis et quicquid ad praesens possidere atque ordinare videntur jam dictis fratribus per praeceptum auctoritatis nostrae confirmamus, nostris etiam futurisque temporibus mansurum esse volumus, statuentes ut omnia que ad eos pertinent libere et quiete eis ad stipendia sua
l.9 liceat ordinare et que modo relinquimus ad redendum tempore congruo et oportuno pro Dei misericordia reddere cupimus. Constituimus autem ut omnes qui beneficio habent ex rebus saepe dicti monasterii, decimas ad hospitale quod in eodem monasterio est, dare non differant ; atque ex rebus ejusdem monasterii unde a tempore jam dicti venerabilis
l.10 Remegii advocati extiterunt, perpetua successione constituantur, ne occasione advocatorum aliquid ab ipso monasterio subtrahantur ; necnon omnes precariae ad ipsum locum pertinentes, post discessionem eorum qui eas usufructuario possident ad ditionem memoratorum monachorum redeant. Jubemus etiam ut nullus episcoporum
l.11 ex praedictis villa aliquid demere aut minuere ab ipso monasterio et a monachis ibidem degentibus praesumat, neque ab eis mansionaticos seu aliqua opera facienda, neque dona ad ullam festivitatem requirat praeter duos in anno caballos ; et de ipso monasterio licentiam habeant sibi eligendi abbatem, sicut regula jubet.
l.12 Statuimus quoque atque jubemus ut nullus judex publicus, aut quislibet judiciariam exercens potestatem, aut ullus fidelium nostrorum, tam instantium quamque futurorum, in ecclesias aut loca vel agros seu reliquas possessiones quas moderno tempore infra imperii nostri ditione quibuslibet
l.13 in pagis et territoriis juste legaliterque possidet, vel ea que deinceps juris ipsius sancti vel servorum Dei per nos aut per alios quoque divina pietas voluerit augere, ad causas audiendas aut freda exigenda, aut mansionaticos sive paratas faciendas, aut fidejussos alicui tollendos, sive homines tam ingenuos
l.14 quam et servos super ipsius terram commanentes distringendos, nec ullas reddibiciones aut inlicitas occasiones requirendas, nostris neque futuris temporibus ingredi audeat, nec eas que supra memorata sunt paenitus exigere praesumat. Et si ad eorum litus piscem mare evomuerit, actores potestatem
l.15 tollendi non habeant, sed ipsis fratribus sit in auxilium. Et quicquid de praefati reverendique loci rebus fiscus noster exigere poterat, eidem integre concedimus ecclesiȩ, scilicet ut perpetualibus temporibus stipendiis fratrum ibi Deo famulantium et alimoniis pauperum proficiat in augmentum, quatinus illic quiaete degentes cum omnibus
l.16 rebus sibi aspicientibus, sub nostrae tuitionis immunitate, remota totius judiciariae potestatis inquietudine, deinceps commorentur, atque pro nostra incolomitate imperiique nostri stabilitate clementissimum Dei miserationem eis in perpetuum exorare delectet. Et ut haec auctoritas nostrae confirmationis
l.17 firmiorem in Dei nomine obtineat semper vigorem, manu nostra eam subter firmavimus et anulo nostro subter insigniri jussimus.
l.18 Signum Karoli (Monogramma) gloriosissimi imperatoris augusti.
l.19 [chrisme] Audacher notarius ad vicem Gauzlini recognovit et {subscripsit}. (SR).
l.20 Datum VII kalendas junii, anno XXXVI regnante Karolo imperatoris in Franciam, imperii ejus anno primo, indictione VIIII. Actum Basiu palatio imperialis.

Bibliographie

TESSIER (Georges), Recueil des actes de Charles II le Chauve, roi de France, 3 vol., Paris, Imprimerie nationale, 1943-1955 (Chartes et diplômes relatifs à l'histoire de France), t. 3, p. 406-411, n° 407.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 5, pl. 16 (fac-similé).

Responsable

M.-J. Gasse

Comment citer cette notice

Acte n°5030 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°5030»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte5030/. Date de mise à jour : 18/11/14.