Burchard, évêque de Cambrai, prie Conon, évêque de Préneste et légat pontifical, de rejeter l'appel illégitime formé par le clerc Hellin dans le cadre de son litige avec l'abbaye d'Anchin.

l.1 Reverentissimo domino suo C., Prenestino episcopo et apostolicȩ sedis legato, B., Dei gratia Cameracensium episcopus, salutem
l.2 et in omnibus gratuitam subjectionem. Cum juxta morem predecessorum nostrorum in festivitate sancti
l.3 Luce ewangeliste synodum celebraremus, hujusmodi coram nobis querela deposita est. Domnus Radulfus
l.4 archidiaconus nostra quoddam altare de Monasterio cum appenditio suo Frasne quod a tempore domini
l.5 Manasse predecessoris nostri Cameracensis episcopi per donum ipsius canonice optinuerat et quiete pos-
l.6-sederat, multa prece ipsius et ȩcclesiȩ nostrȩ a nobis optinuit ut ab ipso reciperemus et abbati Aquicinensi
l.7 et ȩcclesiȩ suȩ concederemus. Et nos quidem coram legitimis testibus de manu ipsius recepimus, et predictȩ
l.8 Aquicinensi ȩcclesiȩ et abbati canonica traditione concessimus. Audiens autem abbas Tornacensis sancti
l.9 Martini cujus possessionibus predictum altare vicinum est et Hellinus quidam Leodicensis episcopatus cle-
l.10-ricus et de eodem Monasteriensi vico progenitus nos hujusmodi canonicȩ traditionis concessionem abbati
l.11 Aquicinensi et ȩcclesiȩ suȩ fecisse, ad predictam synodum convenerunt, et hujusmodi querimoniam in pup-
l.12-plica totius synodi et nostra audientia deposuerunt. "Audivimus quia domnus R. archidiaconus vester altare de Monas-
l.13-terio cum appenditio suo Frasne abbati Aquicinensi et ȩcclesiȩ ipsius per manum vestram injuste quidem con-
l.14-tradidit, quod ego jam per XVcim annos quiete possedi, et synodales conventus executus synodalia jura
l.15 per quotannis persolvi. Ipse enim domnus R. predictum altare et redditus coram legitimis testibus mihi
l.16 tradiderat, et ut redditus synodales domno Guaucherio et ministris ejus persolverem benig-
l.17-ne concesserat". Domnus vero R. ad hoc. "Redditus predicti altaris domino Hellino sicut asserit in
l.18 vita ipsius libere et quiete possidendos concessi, sed personatum illius altaris numquam deposui nec
l.19 in manu episcopi reddidi, nec canonico juditio aliquatenus amisi. Ut tamen quod verum est
l.20 fatear, domno Odoni episcopo ut prefato Hellino concederet reddere volui, sed nulla umquam prece
l.21 hoc ab ipso aliquatinus optinere prevalui". Audiens itaque domnus abbas Aquicinensis talem
l.22 inter Hellinum et domnum R. archidiaconum controversiam exsurgens in medium nos in hunc modum allocatus
l.23 est. "Quoniam altare de Monasterio rogatu domni R. archidiaconi et ȩcclesiȩ vestrȩ vos nobis ca-
l.24-nonice concessisse recognoscitis gratias agimus, et quod domnus Hellinus numquam aliquid
l.25 donum ab ullo episcopo receperit plane audivimus, et ut nobis canonicum juditium
l.26 super hoc fieri precipiatis diligenter expetimus". Nos quoque dictante justicia archi-
l.27-diaconos, abbates, et personas synodales ut canonicum juditium facerent commonuimus.
l.28 Ipsi vero predictum negotium canonice diffinire disponentes et ad proferendam
l.29 canonici juditii sententiam reverrentes cum nichil adhuc edixissent, domnus
l.30 Hellinus, absque omni prejuditio et oppressionem donum R. archidiaconi quia antiquam donationem
l.31 ei ex integro non conservasset et domnum abbatem Aquicinensem ad vestram audien-
l.32-tiam invitavit. Quoniam igitur tam venerabiles personas nostras nulla canonica appel-
l.33-latione immo sola temeraria presumptione vexare contendit, reverentiam
l.34 vestram omnimodo esse exoratam volumus, quatinus inordinatȩ appellationis presump-
l.35-tionem canonica districtione compescatis et istorum jus cano-
l.35-nicum absque retractatione diffiniatis. Vale.
l.37 [sceau].