Raimond vicomte et ses fils Pons et Pierre, sur le conseil de Géraud évêque de Cahors, restituent aux monastères de Cluny et de Moissac deux églises à Caussade qu'il tenait par simonie et dont les revenus étaient distribués aux concubines; la plus grande est dédiée à Notre-Dame, l'autre à saint Ouen. Adémar Ramo, qui les tenait en fief desdits vicomtes en fait délaissement en faveur de Moissac avec le consentement de son fils.

l.1 [chrisme] CUM MANIFESTUM SIT BEATIUS ESSE DARE QUAM ACCIPERE ET MONEAT UNUMQUEMQUȨ SCRIPTURA: MISERERE ANIMȨ TUAE PLACENS DEO,
l.2 ego in Dei nomine Raimundus, vicecomes dictus, qui tociens ab aliis male acceperam, tandem aliquando bene dare dispono atque miserȩ
l.3 anime mȩȩ inspiratione divina misereri eligo. Nam vitam meam, qua tam inique vivebam ut christianis omnibus audire tantum nefarium sit, relinquens, omnia religione
l.4 monastica comutavi. Aecclesias vero quae dicuntur de Calszada, quas parentes et antecessores mei per simoniacam heresim tam prave distracxerant ut oblationes
l.5 earum non per manus pauperum sed, quod turpe erat, per manus concubinarum distribuerentur, in disposicione Deo servientium ordinatione divina constitui atque composui. Has igitur aecclesias
l.6 quae in Katurcensi pago constructȩ videntur, major in onore et nomine beatȩ Mariae semper virginis, minor vero in onore sancti Audoeni confessoris, cum suis ciminteriis
l.7 et oblationibus, terris, vineis, aquis, molendinis seu omni aecclesiastico onore et omnibus ubique ad ipsas pertinentibus, ego supradictus Raimundus simulque
l.8 filii mei, Poncius et Petrus, ita donamus et relinquimus domino Deo universorum et beatissimis apostolis ejus, Petro et Paulo, in locis venerabilibus Cluniaco
l.9 et Moysiaco, abbatibus quoque presentibus, domno Hugoni et domno Asquitilio, cunctisque eorum successoribus, tam abbatibus, quam monachis, in ipsis locis Deo servientibus, ut habeant, teneant et possideant in perpetuum alodum omni tempore, quamdiu caelum imminet terrȩ. Hec, inquam, amonitione et industria summi et illustris viri domni Geraldi nostri,
l.11 id est Kcaturcensi pontificis, instantia vero atque diuturnis ad Deum orationibus venerandi abbatis Asquitilii cunctȩque congregationis Moysiacensis exhortatione quoque et, ut
l.12 ita dicam, partim violentia filiorum meorum, Petri et Poncii, consilio etiam et voluntate amicorum meorum ac multorum nobilium virorum, tali tantaque devotione peregi.
l.13 Si quis itaque hanc nostram donationem inrumpere violare aud in aliquo minuere temptaverit, in primis iram Dei viventis incurrat ac deinde cum Datan et Abiran
l.14 dampnatione perpetua dampnandum se sentiat in infernum. Qui autem melior apparuerit, filius aut propinquus meus, potentia sua totum ab integro restituat sancto Petro
l.15 in supradicto loco Moysiaco, ut particebs hujus meae elemosinȩ sit et haereditatis meae heres legalis permaneat, scilicet ut, quod de manu laicali, ubi actenus erat, in
l.16 omnipotentis Dei et servorum ejus stipendiis comutamus atque transducimus, absque perturbatione et inquietudine ratum sit et inconvulsum consistat omni tempore. Facta cessio descriptionis
l.17 hujus, auctoritate et consilio supradicti dompni Geraldi, sanctȩ Katurcenȩ acclesiae ȩpiscopi, ac clericorum ejus, anno dominicȩ Incarnationis MoCoIo, indicione VIIII, presi-
l.18-dente in Romana aecclesia dompno Paschale II. papa, regnante Philippo Francorum rege, in presentia et corroboratione multorum testium. Ego ipse Raimundus, supradictus vicecomes, et filii mei, Poncius et Petrus,
l.19 vicecomites, ita firmamus et corroboramus tenendum in perpetuum. Ego Ademarus Ramo dictus qui ipsas aecclesias per successionem parentum mȩorum male tenebam et injuste possidebam, ita libere
l.20 et absolute dono atque relinquo, simul cum filio meo, in manibus et presentia supradicti abbatis domni Asquitilii atque aliorum multorum testium, tam monacorum quam laicorum.
l.21 Signum Aimonis Elie. Signum Gauzfredi, militis de Calszada. Signum Petri Emelii. Signum Sicardi. Signum Hugonis vicarii.