Constantin, fils de Mainard de Ferrières, reconnaît la vente faite par son père d'une terre au Sentier.

l.1 Nosse debebitis si qui eritis posteri nostri Majoris scilicet hujus habitatores Monasterii Sancti MARTINI,
l.2 Constantium filium Mainardi de Ferraria auctorizasse nobis terram omnem quam apud Semitarium
l.3 idem nobis suus pater vendiderat et quidem ut auctorizaret ab Hildeberto monacho nostro illi tunc
l.4 terrȩ preposito equum XXX solidorum pro XV acceperat suaque fide promissa spoponderat in capitulum
l.5 nostrum se venturum ibique auctorizationem hanc esse facturum benefacti nostri participationem pro hoc ipso
l.6 suscepturus ibidem. Itaque licet equum illum tanquam minus sibi placentem postea reddiderit sed pro eo re vera
l.7 ut fassus est ipse quod nec illud equi precium dare hoc est XV solidos potuit, venit tamen ut spoponderat
l.8 in capitulum nostrum, et benefacti participatione suscepta voluntate spontanea promissum prebuit auctoramentum.
l.9 Testibus istis, [colonne1] Richardo de Monediaco, Petro molendinario, [colonne2] Ludovico de Rupibus, Osmundo famulo de Semitario, Stephano Minutello, [colonne3] Bernardo Bloio, Wandelberto marito uxoris quondam Morandi.

1