Paris, AN, K 18 n° 2

<< < / > >>

Numéro3051

Fiabilité de l'actedouteux

Genrediplôme

Date25/01/997(fiabilité :édition)

LieuSaint-Denis(lat :monasterio Sancti Dionysii)

DiocèseParis

RégionIle-de-France

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau sceau plaqué perdu

Etat de la traditionpseudo-original

Hauteur à gauche667   mm

Hauteur à droite658   mm

Largeur en haut499   mm

Largeur en bas493   mm

AuteurRobert II, roi  de  FRANCE

BénéficiaireAbbaye  de  SAINT-DENIS

Regeste

Robert, roi de France, confirme à l'abbaye de Saint-Denis, l'immunité accordée par ses prédécesseurs.

Texte

l.1 [chrisme] IN NOMINE SANCTȨ ET INDIVIDUȨ TRINITATIS, ROBERTUS, DIVINA ORDINANTE CLEMENTIA REX FRANCORUM SEMPER AUGUSTUS. SICUT OMNIUM BONORUM PLENITUDINEM ET PERFECTE DIGNITATIS ALTITUDINEM A DOMINO IN PRESENTI, ET PALMAM SUMME BEATITUDINIS
l.2 in futuro confidimus adipisci, si aecclesiarum et servorum Dei utilitatibus nostram defensionem non denegaverimus cum auxilio Dei, ita si quid aecclesiis sanctorum, pro divino amore, beneficentiȩ nostrȩ munere delegando conferimus, et conferendo delegamus, profuturum nobis multiplicius ad presentem vitam
l.3 cum felicitate transigendam, et ad eternam beatitudinem gloriosius optinendam nullatenus dubitamus, juxta vocem Domini dicentis: Quodcumque supererogaveris, ego, cum rediero, reddam tibi. Inde noverit sancte Dei aecclesiȩ filiorum et Francorum procerum tam presentium quam et futurorum sollertia, qualiter Vivianus abbas ex cenobio peculiaris
l.4 patroni nostri domni Dyonisii et fratres ejusdem loci, nostrȩ serenitatis adierint magnificentiam, diversarum inquietudinum deplorantes intolerabilem querimoniam, quod per regios exactores nostros, tam in ipsa villa quam infra terminos, ad emunitatem eidem loco sancto prefixos, ex regali munificentia gloriosi regis Dagoberti, fundatoris ejusdem
l.5 aecclesiȩ, et deinceps ex decreto domni Karoli magni imperatoris, Hludovici pii, Karoli calvi, in pauperibus suis, et rebus eorum injuriosam, et sine misericordia paterentur miseriam. Nos vero qui nonquam piam terrene felicitatis portiunculam creatorem et redemptorem nostrum nobis indulsisse pertractamus, quin potius solium regiȩ dignitatis decrevisse
l.6 consideramus, ejus divino instinctu prȩventi, regalis majestatis prerogativa ornati, more prenominatorum regum, cum aliis tunc maxime illis sanctorum locis indulgentissimi, divina inspirante clementia, atque liberalissimi esse deliberavimus, quorum patrociniis instantia sceptra tractare, et quorum presidiis extreme dampnationis sorti
l.7 securi valeamus insultare, et cum Christo inter coheredes gloriȩ ejus aeternaliter mereamur pace perhenni regnare. Probavimus igitur opere precium esse, ut diligentius obsequiis divinis vacarent, et nostram ac totius regni nostri salutem Deo attentius commendarent, qualemcumque largitionis nostre opem conferre ipsis fratribus ex jamdicto cȩnobio
l.8 specialis patroni makarii Dyonisii, cujus protectionum alis evecti, et quam plurima jam pericula superavimus, et ad hȩc regni fastigia nos ascendisse confidimus. Curtem itaque nostram cum in ipso castello haberemus, ut nos ab inquietudine ipsius aecclesiȩ et fratrum ibi Deo famulantium longe faceremus, Deo, et glorioso protectori et
l.9 patrono nostro sancto Dyonisio, ex consultu archiepiscoporum et episcoporum, quorum nomina subter signamus, et optimatum Francorum, placuit serenitati nostrȩ ab hodie et deinceps remittere, ut sollempnem curiam, hoc est in Natali Domini, in Teophania, in Pascha, in Pentecoste, neque nos, neque successores nostri in ipso castello ulterius
l.10 ullo modo presumamus celebrare. Sed sicut domnus Constantinus beato Petro archem Romani imperii cum omni integritate in privilegio suo, quod fecit sancto Silvestrio, invenitur contulisse, ita et nos regali magnificentia hoc aecclesiȩ Sancti Dyonisii concedimus, decreto firmamus, anathematis gladio, per archiepiscopos et episcopos
l.11 qui interfuerunt, eos qui infringere temptaverint perpetualiter ferimus. Huic ȩtiam immunitati ipsos eosdemque terminos imponi censemus, qui in privilegio domni Dagoberti serenissimi regis, quod de fugitivis ad idem coenobium idem gloriosus rex fecit, prescripti sunt, id est usque ad eum locum quo ad eandem aecclesiam tendentes, Tricenam pontem
l.12 ingrediuntur, necnon etiam usque ad Montem Martyrum ubi ipse precellentissimus Domini testis agonem suum feliciter explevit, similiterque usque ad viam publicam quȩ ad Luperam ducit. Itaque hanc totam procinctam Deo, sanctoque ejus Dyonisio, cum omni judiciaria potestate, hoc est bannum, omnemque infracturam, et si quae
l.13 sunt alie consuetudines legum, ubique infra totam predictam procinctam, sive in agris, sive in domibus, sive in viis publicis et privatis evenerint, cum omni integritate, absque ulla querimonia, aut contradictione, sicut jam ante diximus, Deo peculiarique protectori nostro sanctissimo scilicet Dyonisio concedimus. Submovemus
l.14 etiam omnem circummanentium oppressionem, et precipue Burchardi cognomento Barbati infestationem, qui de feudo sancti Dyonisii prope ipsum castrum in insula Sequane tenebat munitionem, que sibi proveniebat ex sua conjuge, conjugi autem ex marito suo Hugone cognomento Basseth, quam tunc temporis ipse Burchardus de no-
l.15-vo duxerat lege maritali. Hic enim cum intolerabiliter ipsam sanctam aecclesiam, et pauperes ejus vexaret, et ab abbate jamdicto Viviano, et fratribus monachis querimonia sepefacta apud nostrȩ clementiae audientiam, Burchardus a nobis submonitus esset, ut ab hac injuria quiesceret, ipse autem in maliciae suae pertinaciam
l.16 perseveraret, ex sententia palatinorum nostrorum adjudicavimus ei materiam auferre superbiae, ut sub hoc benefitii nostri augmento gloriarentur jamdicti fratres de pace et quiete aecclesiȩ. Nostro ergo regali decreto eversum iri ipsam munitionem per fideles nostros mandavimus, unde gravissimam irarum flammam adversus
l.17 ecclesiam domni nostri Dyonisii conflavimus. Ut autem sub pacis vinculo posset recurrere ab utraque parte, facta dissensio gravis enim pro eversione castri sui, adversus aecclesiam et pauperes ejus a Burchardo exorta erat motio, nostrȩ dispositionis ordinatione, regina nostra Constantia annitente, ad bonum
l.18 concordiȩ consensum abbatis adduximus, annuente omni sibi subdita congregatione, munitionem ei firmari concedentes quam Monmaurenciacum dicunt, ferme tribus leugis a castello sancti Dyonisii, secus fontem qui dicitur sancti Gualarici, sub tali conditione, ut et hominium ipsi abbati Viviano Burchardus
l.19 et successores sui, abbatibus futuris in ȩcclesia Sancti Dyonisii, facerent de feudo quod se contingebat ex sua conjuge, sicut supra monstravimus, tam in insula et castro aecclesiȩ, quam et in aliis diversis locis amplissime. Hȩc omnia Burchardus, nostra et reginȩ nostrȩ mediante auctoritate, de manu abbatis et aecclesiȩ suscepit in feodum cum sua
l.20 conjuge. Hoc etiam definientes, ut omni tempore bis in anno, hoc est in Pascha et festo sancti Dyonisii, omnes feudati in supradicta munitione Monmaurenciacensi commanentes, in curia abbatis obsides se traderent, et inde nullo calliditatis ingenio exeundi licentiam quererent, donec de rebus aecclesiȩ substractis, aut
l.21 imminutis, aut invasis, tam per Burchardum quam et per suos, ipsi abbati et fratribus, et successores sui successoribus eorum, responderent, et ad libitum eorum, de omnibus, dictante justitia, Deo et sancto Dyonisio satisfacerent, et si quis denuo ex iis qui sunt Burchardi, vel quicumque aecclesiam ipsam compertus fuerit in aliquo ledere, et ad
l.22 munimentum et refugium suȩ malignitatis ad Monmaurenciacum, vel sub Burchardo, vel successoribus ejus, ubi voluerit confugere, infra XL dies ex quo ab abbate de justitia hujus injuriȩ Burchardus et successores sui submoniti erunt, malefactorem ipsum in curia abbatis ad satisfatiendum debeant exhibere,
l.23 aut si pactȩ conditioni reus ille noluerit concedere, tunc Burchardum exclusum a se et successores sui ab omnibus quȩ sui juris videbuntur esse, tanquam inimicum aecclesiȩ debeant habere, usque dum, ad libitum abbatis et fratrum ejus loci, subjaceat justitiȩ. Pactum ergo hujus conditionis Burchardus, in presentia nostra, coram episcopis et optimatibus
l.24 Francorum, sacramento firmavit, et ut exinde manuscriptum inter eos fieret, nostre devotionis affectus circa ipsum locum sanctum probavit, quod et precepta nostra factum est, et utrique parti divisum manu nostra datum est. Contestamur autem omnes successores nostros, per sanctam et individuam Trinitatem, et per adventum
l.25 justi judicis Dei et salvatoris nostri Jhesu Christi, ut hoc nostrȩ auctoritatis preceptum nec per se presumant temerare, aut alicujus dignitatis personȩ, sive Burchardo, vel successoribus ejus patiantur infringere. Ut vero ipsa sancta congregatio pro nobis, et filio nostro Hugone, et omni nostra progenie, et pro omni imperio nostro, Domini misericordiam,
l.26 et ipsorum sanctorum valeant attentius exorare, et hȩc nostrȩ confirmationis constitutio pleniorem vigorem debeat habere, hanc auctoritatem nostram, juditio episcoporum qui interfuerunt, in Dei nomine, subter signavimus, et de sigillo nostro insigniri jussimus. [colonne1] Lethericus Senonum archiepiscopus subscripsit. Hugo archiepiscopus Turonorum subscripsit. Fulbertus Carnotensium episcopus subscripsit. [colonne2] Adalbero Laudunensium episcopus subscripsit. Fulco Aurelianensium episcopus subscripsit. Rogerius Belvacensium episcopus subscripsit. [colonne3] Fulco Suessionensium episcopus subscripsit. Frotmundus Trecassinorum episcopus subscripsit. Fulco Ambianensium episcopus subscripsit. [colonne4] [monogramme]. [colonne5] Gilbertus Meldensium episcopus subscripsit. Vuido Catalaunensium episcopus subscripsit. Rotbertus Silvanectensium episcopus subscripsit. [colonne6] Balduinus Tarvanensium episcopus subscripsit.
l.27 Reginardus notarius, vice Abbonis, episcopi et summi cancellarii, recognovit et subscripsit.
l.28 Data octavo kalendas februarii, indictione XI, anno primo regnante R[oberto] rege glorioso. Actum monasterio Sancti Dionysii. In Dei nomine, feliciter. Amen. [sceau].

Bibliographie

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p. 156-158, n° 249.

NEWMAN (William Mendel), Catalogue des actes de Robert II, roi de France, Paris : Librairie du Recueil Sirey, 1937, p. 149-151, n° 120.

Responsable

M.-J. Gasse

Comment citer cette notice

Acte n°3051 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°3051»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte3051/. Date de mise à jour : 29/03/12.