Adalbéron I^er, évêque de Metz, demande à Otton I^er de confirmer à l'abbaye Sainte-Glossinde de Metz la possession de l'abbaye d'Hastière que lui-même tenait de ses parents, réforme Sainte-Glossinde, lui impose pour abbesse sa nièce Himiltrude et confirme des biens.

l.1 [chrisme] IN NOMINE SANCTȨ INDIVIDUȨQUE TRINITATIS, ADELBERO, BEATE METENSIS AECCLESIȨ PRESUL HUMILLIMUS, OMNIBUS EJUSDEM AECCLESIE PONTIFICIBUS, BONIS DITARI PERHENNIBUS. Scriptum est
l.2 ut ante omnia et super omnia regnum Dei et justiciam ejus querentes postposito mundialis amoris onere intentionis nostrȩ studium ad patriȩ coelestis quam primi parentis offensione humanum genus
l.3 amisit repetendam hereditatem omni vigilantia et devotione preparemus, et ad donum per eundem Christum nobis restitutum infatigabiliter tendamus, quo feliciter cum eo in aeternum gaudere mereamur. Quapropter
l.4 ad multorum venire desidero memoriam, qualiter parentes mei in palatio regum suis temporibus existentium, inter primores regni qui virtute ac sapientia claruerunt fuerunt sublimati, et quomodo eorum
l.5 liberalitate multarum rerum ac prediorum, auxiliante Deo possessores extiterunt et magnam in regno dignitatis gratiam obtinuerunt. Qua factum est ut inter cȩtera meorum genitorum largitatis beneficia
l.6 post eorum discessum, abbatiam sanctȩ Dei genitricis perpetuȩque virginis MARIAE, in loco Harsterie, in comitatu Lotmensi, supra fluvium Mosae, dono largitionis eorum perpetuis temporibus possidendam promerui.
l.7 Denique me ad decus pontificale conscendente, dignȩ memoriȩ Ottonis multigenarum regis adiens presentiam, ipsius poposci industriam ut eam aecclesiȩ sancti Stephani Metensis videlicet, cujus rector tunc fore
l.8 dinoscebar, suȩ principalitatis dono redonaret et auctoritate regiae dignitatis iterando confirmaret. Qui siquidem nostris pulsatus precibus omnibusque palacii rectoribus quorum maxima pollebat multi-
l.9-tudine dignam nostram esse petitionem affirmantibus ut vir bonus retribuit, et sui honoris preceptum sigillo roboratum proprio manu porrexit regia, auxiliante quoque tocius creaturȩ protectoris clementia.
l.10 Inde cum ejusdem redeuntes gratia cartam nobiscum allatam prefati martyris Christi imposuimus altari vultu alacri. Deinde cordi fuit ut concessam visitaremus parrochiam justa et digna bono statuentes desi-
l.11-derio, inutilia similiter abiciendo, tandem infra muros urbis quoddam repperimus monasterium, in honore principis apostolorum Petri scilicet et egregii confessoris Dei Sulpicii dicatum, in quo etiam corpus
l.12 venerabile virginis Glodesindis esse dinoscitur humatum valde quod non esset fortuitu in malis actibus diffamatum. Hoc ut erat necesse ad restaurationem reducere cupientes, normae sancti Benedicti,
l.13 ut fuit olim inibi statuimus, ac neptem nostram Himiltrudem sanctis monialibus quȩ in hac vita Deo degerent prefecimus. Et ne isdem locus ad priorem causa paupertatis et inopiȩ rediret statum, pro Dei amore
l.14 ac reverentia, et pro parentum meorum optata requie, seu et animȩ meȩ salute proque eorum qui in felicibus votis et factis cooperatores et auxiliatores mihi specialiter fuerunt remuneratione, prefatam
l.15 abbatiam jamdicto concessi loco, quemadmodum mihi genitor meus nobilis comes Wigiricus fecit, qui in eodem monasterio ergastulo solutus mortis, est traditus sepulturȩ, quo omni tempore ad prebendam
l.16 sanctarum monialium Deo in annotata aecclesia servientium cum omnibus sibi appendiciis habeatur subjecta, et sub nullius regatur arbitrio, nisi cui abbatissa ipsius loci commiserit, et communis
l.17 generalitas earundem monialium elegerit. Volumus quoque omnibus istius aecclesiȩ successuris rectoribus palam facere, quoniam plurima pietate super indigentia ipsius loci adducti, pro spe remu-
l.18-nerationis aeternȩ obtinendȩ, cȩlesti sponso ibidem devotissime deservientibus benignissime compatientes, pervigili sollicitudine in ante prospeximus; namque prefatum illud cȩno-
l.19-bium, ut supra taxavimus, priscorum tepescente industria simulque crescente neglegentia secus ultimam egestatem jamjamque devenerat, precipuasque sui juris possessiones violenta
l.20 tirannorum inundatione frequenter amiserat, super quibus ut dignum erant mȩrentes, sacrosanctarum virginum justissimis allegationibus annuimus, quarum luctuosis clamoribus
l.21 inmodice compassi sunt, itaque universa bona earum ditioni quondam subdita, vel ab eis aliquando possessa, tunc autem deperdita, in usum earum firmissima redditione redegimus, scilicet repeti-
l.22-tores vel quosque illorum pervasores anathemate sempiterno dampnavimus, et a coetu sanctorum, tam presenti quam futuro tempore sequestravimus. Hȩc sunt ergo que recuperavimus,
l.23 et recuperata presenti cartȩ in posterum recitanda inscripsimus. Invenimus circa ipsum monasterium infra Mettim et extra de terris indominicatis in quibus possunt
l.24 feri de annona modii XX. Prata ad fȩnum colligendum carradas XL. In vinea ad Longam Villam, quam facit Nantardus, possunt colligi vini modii XL. In vineis
l.25 tribus ad sanctum Martinum quas faciunt Ainfridus et Wolbertus possunt colligi vini modii LXX. De quibus in censum modii XIIII. In vinea ad Lauriacum quam facit
l.26 Liebaldus possunt colligi vini modii XL. In vinea ad sanctum Marcellum quam facit Bernardus possunt colligi vini modii XXX. In vinea in Francorum vico quam facit
l.27 Angelramnus possunt colligi vini modii XL. In vinea quam habuit David Judeus possunt colligi vini modii XXX. In vinea ad sanctum Julianum vini modii X. In vinea ad sanctum
l.28 Desiderium modii XX. In vinea ad sanctum Eucharium quam facit Moderamnus modii XXX. In vinea ad sanctum Maximinum modii XL. Campum Martini modii XX. In vinea Malpes
l.29 modii XXX. In Monta vineas IIII ubi possunt colligi vini modii LXXX. In vinea in Cuelido quam facit Lambertus modii XXX. In vinea in Conceio modii XII. Ad sanctum ARNULFUM
l.30 vineas duas, de his modii XX. In Agesto vineam unam, de hac modii XII. In olca juxta murum modii XV quȩ colligit simul cum tercio modio circa et extra Mettim
l.31 Almodus DLXXII. Hȩ supradictȩ vineȩ pertinent ad XXIIII mansos dotis cum banno. Hujus confirmationis nostre conservatoribus et adjutoribus sit gratia, pax, salus,
l.32 a Deo patre et domino nostro Jhesu Christo. Quicunque autem quod avertat Deus contra hanc institucionem infractores vel impugnatores sacrilega temeritate perfidis
l.33 invasoribus ad usus eorum hȩc reducere delegerint, iram Dei suorumque fidelium incurrant, et ȩternis ignibus traditi cum Juda Christi traditore, necnon Anania
l.34 et Saphira sacrilegis, sempiternis dampnentur SUPPLICIIS, AMEN.
l.35 [monogramme] SANCTȨ METENSIS AECCLESIȨ HUMILIS EPISCOPUS SUBSCRIPSI. [colonne1] [croix] Richardi presbiteri. [croix] Wolfridi presbiteri. [croix] Lamberti presbiteri. [croix] Rainulfi presbiteri. [colonne2] [croix] Folquini diaconi. [croix] Betonis diaconi. [croix] Godefridi diaconi. [croix] Liedrici diaconi. [colonne3] [croix] Girbaldi subdiaconi. [croix] Vuldonis subdiaconi. [croix] Wolfradi subdiaconi. [croix] Queltonis subdiaconi. [colonne4] [croix] Hamedei comitis palatii. [croix] Folcradi judicis. [croix] Milonis testis. [croix] Mafridi testis.
l.36 Actum Mettis publice, sub die pridie nonas octobris, anno VIIII
l.37 regnante domno Ottone rege, feliciter, indictione III.
l.38 ADELARDUS CANCELLARIUS SCRIPSI ET [ruche].

1

CALMET (Dom Augustin), Histoire de Lorraine.- Nancy : Leseure, 1745-1757.- 7 vol., t. 2, Pr, col. 200-202.

STUDER (Raymond), Catalogue des documents des Archives de la Moselle antérieures à 1101, in Annuaire de la Société d'histoire et d'archéologie de la Lorraine, 1923, p. 123-141, p. 129, n° 44.

PERRIN (Ch.-Ed.), Recherches sur la seigneurie rurale en Lorraine d’après les plus anciens censiers (IXe-XIIe siècles), Paris, 1935, p. 666, n° 2.