Pépin, roi des Francs, confirme au monastère de Saint-Denis les immunités accordées par ses prédécesseurs.

l.1 [chrisme] PIPPINUS, REX FRANCORUM, VIR INLUSTER.
l.2 Incipientia regni nostri affectu de nostra erectione integre auxiliante Domino vigilavi et pro ipsa bona opera auctum cum consilium ponteficum vel seniorum optimatum nostrorum emunitate pro nostrum confirmandum regnum et mercede vel ad inepiscendam vitam aeternam renovare deberimus, quod ita et fecimus. Ergo oportet climentiae principali
l.3 inter ceteras petitiones illut, quod pro salute adscribitur et pro dine nominis postulatur, placabile auditum suscepere et procul dubium ad effectum perducere, quatenus de caducis rebus praesentis saeculi aeterna conquiritur juxta praeceptum Domini dicentes: Facite vobis amicos de mamona iniquitates. Ergo de mamonae iniquitates juxta ipsius dictum nos oportet
l.4 mercare aeterna caelestia et dum sacerdotum congruam inpertimus beneficia, retributorum Domino ex hoc habere mereamur in aeterna tabernacula. Igitur venerabilis vir Fulradus, abba de basilica peculiares patroni nostri Domni Dionisii martyris, ubi ipse praeciosus domnus in corpore requiescit, climentia regni nostri supplecavit, eo quod ab antecessoribus
l.5 regibus a longo tempore omnis emunitas de villas praefatȩ sancti basilici fuit concessum; unde et ipsas praeceptionis se per manibus habere adfirmat et hoc usque nunc inviolabiliter adserit esse conservatum. Unde petiit, ut hoc per nostram auctoritate dinuo pro re firmitate circa ipso sancto loco vel hominis, qui si cum substantia eorum ad ipsa basilica tradunt,
l.6 vel condonant, juxta quod anteriores regis per eorum auctoritates ad ipsa basilicam hoc prestiterunt et confirmarunt, hoc iteratis circa ipso abbate concedere et confirmare deberemus. Ideo cognoscat magnitudo seu utilitas vestra, quod nos pro reverentia ipsius sancti loci vel pro quietim ibidem Deum famulancium prumptissimam volomtatem
l.7 dinuo concessisse et in omnibus confirmasse vestra cognoscat solertia. Quapropter per hunc praeceptum, quod specialius decernimus et in perpetuum volumus esse mansurum, jubemus, ut neque vos neque juniores seu succesores vestri nec quislibet de judiciaria potestate accinctus in curtes praefati sancti basilicae Domni Dionisii ubi et ubi
l.8 in quascumque pagus in regno Deo propitio nostro, quod ad die pars ipsius monasterii possidere vel dominare videtur vel quod a Deo timentibus hominibus per legitema intrumenta ibidem fuit concessum aut inantea fuerit additum atque dilegatum, nec ad causas audiendum, nec ad fidejussores tollendum, nec ad freda exigendum, nec ad mansionis faciendum, nec paratas
l.9 nec nullas redebutiones requirendum ingredere nec exigere quoque tempore penitus non praesumatur, nisi quicquid fiscus noster exinde potuerit sperare, omnia et ex omibus pro mercedis nostri conpendium cum omnis fredus ad integrum simet concessus, ut dictum est, inspectas ipsas praeceptiones anteriorum regum vel juxta quod praesens nostra contenere videtur auctoritas, quicquid ipse
l.10 sanctus locus ad die praesente, ut diximus, habere videtur quam quod in postmodum a Deo timentibus hominibus vel a nobis ibidem fuerit additum vel conlatum seu quisbuscumque juste et racionabiliter cum omne substantia sua ad ipso monasterio se tradederit et res suas per legitema instrumenta ibidem delegaverit vel firmaverit, sub integra emunitate ad die
l.11 praesente valeat resedere quietus atque securus; et, ut dictum est, quicquid exinde forsitan fiscus noster sperare potuerat, in luminaribus vel in stipendiis seu et in alimoniis pauperum ipsius monasterii perenniter pro nostris oraculis ad integrum in omnia et ex omnibus sit concessum atque indultum, ut ejus melius dilectet pro stabilitate regni nostri vel
l.12 pro quietim quibuslibet cunctis leudis nostros Domini misericordiam adtentius depraecare. Et ut haec auctoritas nostris et futuris temporibus circa ipso sancto loco perenniter firma et inviolata permaneat vel per tempora inlesa custodiatur atque conservetur et ab omnibus judices melius credatur,
l.13 propria manu annotatione studimus adumbrare.
l.14 SIGNUM [croix] PIPPINI GLORIOSISSIMI REGIS. [chrisme] HITHERIUS RECOGNOVI ET SUBSCRIPSI [ruche_notes_tironiennes].
l.15 [sceau].
l.16 Data nono kalendas octobris, anno XVII [regni] nostri. Actum in ipso m[ona]sterio Sancti Dionisii.

DOUBLET (Dom J.), Histoire de l'abbaye de Sainct-Denys en France, Paris, 1625, p. 700-701.

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p. 50-51, n° 61.

MÜHLBACHER (E.), Die Urkunden Pippins, Karlmanns und Karls des Grossen, Hanovre, 1906 (MGH Diplomata Karolinorum, 1), p. 35-37, n° 26.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 1, pl. 6 (fac-similé).

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 15, p. 46-50, n° 604 (fac-similé p. 48-50).