Geoffroi, chevalier, neveu d'Otton de Berzé, donne à l'abbaye de Cluny un moulin.

l.1 Quia juxta veritatis sententiam hujus seculi divitiae fallaces sunt, unicuique fideli christiano et maxime negotiis secularibus implicato, ut easdem divitias contempnendo et in melius
l.2 transmutando illas quae verȩ sunt et aeternae valeat invenire. Proinde ego Gaufredus miles, nepos domni Ottonis quondam militis de Berziaco, ista recogitans
l.3 simulque ante occulos divinae majestatis reum me de peccatis meis considerans, dono omnipotenti Deo et beatis apostolis ejus Petro et Paulo et Cluniacensi coenobio, cui domnus Hugo
l.4 abba preesse pariter ac prodesse cernitur, unum molendinum quod idem domnus Otto olim supradicto concesserat monasterio, sed postea in jus sororis ejus, matris scilicet meae, dotis
l.5 occasione devenerat. Conventus itaque de hac re a domno Bernardo jamdicti loci camerario, et a domno Humberto ejusdem villȩ decano, accipiens ab eis loco muneris aliquantam
l.6 peccuniam, in manu ipsorum hoc donum feci, laudavi, pariter et confirmavi, teste domno HUGONE de Berziaco, consobrino meo, et Milone milite de Marziaco, et aliis
l.7 plurimis, qui huic placito interfuerunt. Si quis vero hoc donum calumpniatus fuerit, anathȩma sit.