PRÆCEPTUM ODONIS REGIS DE TILINIACO. A la prière de l’évêque Adalgaire, le roi Eudes restitue aux chanoines de Saint-Nazaire la terre de Tillenay.

In nomine sanctæ et individuæ Trinitatis, Odo clementia Dei rex. Si locis sacris et divinis cultibus mancipatis aut propria largiendo, aut olim subtracta restituendo opem, subsidium accomodamus, hoc procul dubio ad emolumentum regiæ tranquillitatis nobis profuturum non diffidimus. Quamobrem noverit omnium sanctæ Dei Ecclesiæ fidelium nostrorumque unanimis generalitas, quoniam adiens celsitudinem nostram Adalgarius reverendus Eduorum episcopus humiliter nostræ retulit serenitati qualiter villam Tiliniacum, quam nos jure proprietatis possidere videbamur, sanctus Leodegarius prædictæ ecclesiæ quondam pontifex ex suo proprio sancto Nazario ac præfatæ suæ ecclesiæ æternaliter contulerat possidendam; et postquam a præcedentibus nostræ prolis parentibus simulque hæredibus injuste ac contra omnem legitimam rationem fuisset male usurpata ac temeraria presumptione ab eadem ecclesia alienata a predecessoribus nostris regibus, post inquisitionem suorum procerum, preceptorum suorum auctoritatibus, eidem fuerat sollempniter restituta, insuper etiam apostolico privilegio roborata et multorum episcoporum generali excommunicatione, ne iterum violaretur, innodata. Quæ siquidem villa est sita in pago Oscarensi supra fluvium Sagonnam. Nos igitur tam prædicti viri Dei, qui hanc eamdem villam jamdictæ ecclesiæ suæ donasse dicebatur, quam etiam memorati Christi atheletæ, beati scilicet Nazarii, ob cujus nominis reverentiam præfixæ matri Ecclesiæ data fuisse affirmabatur, offensionem quoque judicis incurrere pertimescentes, et quod periculosius creditur, sub oculis Omnipotentis in hujuscemodi obstinatione manere qualicumque ignorantia formidantes, maluimus nostra propria regio more ecclesiasticis obsequiis mancipare, quam ea quæ dubio pendebant judicio aliqua occasione denegare. Unde ad fidelissimam memorati Adalgarii venerabilis episcopi exhortationem et dilecti fratris nostri Robberti illustrissimi marchionis consilium atque consensum, pro nostrarum animarum atque parentum nostrorum remedio, et si quid in hac re offensionis videtur, gratissima absolutione prænominatam villam Tiliniacum cum omnibus ubicumque positis ad illam aspicientibus libuit serenitati nostræ sæpe nominato pontifici suæque ecclesiæ et restituendo reddi et condonando largiri, eo quidem jure ut si justa et legali donatione, sicut præmissum est, ab episcopis præfatæ ecclesiæ extitit possessa, inviolabiliter eidem maneat restaurata. Sin vero, ut quidam nostræ partis ministri referunt, nostræ proprietatis justius fuisse visa est, fiat nostra regali munificentia et nominati fratris nostri largitione a nostro communi jure in jus et dominationem ecclesiæ beati Nazarii et suorum pontificum in perpetuum mancipata. Propterea et hoc nostræ restitutionis præceptum, immo et largitionis, fieri jussimus, per quod statuentes decernimus ut suprasignatam villam Tiliniacum cum omni sua integritate, videlicet cum mancipiis, vineis, pratis, silvis, pascuis cæterisque terris, ecclesiis quoque cum suis appenditiis, aquis etiam aquarumque decursibus, exitibus et regressibus et cum omnibus ad se juste et legaliter pertinentibus quæsitis et inquirendis, tam præsens quam et futuri supradictæ ecclesiæ episcopi, sicut reliquas ejusdem ecclesiæ beati martyris Nazarii res, sine aliqua contradictione aut injuste substractione, seu cujusquam mala usurpatione, inviolabiliter teneant et canonico in regendo potiantur arbitrio, nullo inquietante aut dirumpente. Ut ergo hæc nostræ liberalitatis restitutio, seu cessionis largitio pleniorem in Dei nomine obtineat firmitatis vigorem, manu propria firmantes annuli nostri impressione subter jussimus insigniri.

Numéro CBMA : 662