Étienne Torticola légat pontifical, Guérech 2 de Cornouaille évêque de Nantes pour Redon (abbaye Saint-Sauveur)

<<</>>>

NuméroR00376

Genrenotice

Date (fourchette)entre 1052 et 1079

Authenticitéfaux

Languelatin

Diocèse Vannes



Auteur

Étienne Torticola légat pontifical, Guérech 2 de Cornouaille évêque de Nantes

Bénéficiaire

Redon (abbaye Saint-Sauveur)

Regeste

CCCLXXVI. Decreto concilii Romani, praesidente Gregorio papa, reprimuntur Guereci Namnet. episcopi erga sedem apostolicam insolentia et usurpationes ab ipso in monasterium Roton. perpetratae. Le légat Stephanus [Étienne] Torticola se rendit dans l'évêché de Nantes et fut accueilli par l'évêque Guerec qui commettaient des exactions contre le monastère de Redon, au mépris de privilèges romains. Stephanus tenta en vain de l'en empêcher et demanda à ce que l'affaire soit jugée en concile à Rome. Cela fut fait et l'abbaye fut restaurée dans ses privilèges antérieurs et on concéda à l'abbé et aux moines tous les privilèges sacerdotaux. Fait à Rome.

Texte

Favente divina gratia, quę regum jura decernit, contigit temporibus victoriosi et gloriosi principis Henrici qui Francorum rempublicam regebat, et illustris Hoel qui Mediterranea [id est mediam] singulari prudentia gubernabat, ut ad sopiendas occidentalium ęcclesiarum quas inter se habebant querelas, romanæ aecclesię legatus Stephanus Torticola mitteretur, qui, peragratis diversis provinciis, tandem ad nannetensem perveniens civitatem, exceptus est a presule ipsius civitatis, Guerec, qui, insolentia adsueta, tranquillitatem rothonensis aecclesie, spretis summe sedis privilegiis, quę eam inmunem predicant, subjugando vexabat. Quod cernens idem Stephanus, sategit qualiter eandem ęcclesiam solis romanis legibus subditam, ut pridem fuerat, relinqueret; nec valuit. Summe sedi reservatur judicium; itur Rome; ventilatur querela in conspectu plurimorum astantium in concilio presulum; deprehenditur reus presul nannetensis audacia, plectitur depositione, succedit penitudo, satisfacit. Reformatur prima gratia; tamen eadem perseverat auctoritas apostolica. Renovantur antiqua privilegia; libera, sub audientia omnium, rothonensis emicat ecclesia; ABBATI et fratribus sacerdotalia cuncta conceduntur jura. Nec abnuit presul Guerec, sed concedit in sola neglegentia sacerdotum in religione reservata vindicta. In vulgari manu et divina et humana abba[s] cuncta habet judicia, excepto quod in exteris hominibus, si abbati vel suis aliquod forifecerint, propter excommunicationem dimidia episcopo reservatur vindicta. Aliter nullo modo. Hujus rei testes fuerunt qui eidem concilio interfuerunt. Signum summi presulis Aldebranni Gregorii, qui eidem concilio presidebat; signum Stephani Torticole; signum Hugonis Diensis; signum Amati Burdegalensis; signum Radulfi Turonensis; signum abbatis Hugonis Clunniensis; signum Odonis Autisioderensis; signum Anquitilli de Moysac; signum abbatis Almodi, cui eadem carta tradita est.

Bibliographie

COURSON (Aurélien, de), Cartulaire de l'abbaye de Redon, Paris, 1863, p. 331-332.

Source de l'édition

Rennes, Archives de l'Archevêché, Cartulaire de Redon. Édition fac-simile: Cartulaire de l'abbaye Saint-Sauveur de Redon, Rennes 1998, fol. 181. (cartulaire)

Comment citer cette notice

Acte n°214498 dans Chartae Galliae. Edition électronique: Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2014. (Telma). [En ligne]http://www.cn-telma.fr/chartae-galliae/charte214498/. Date de mise à jour : 01/08/13. Première version : 10 juin 2010.