Deurhoiarn, Roiantken son épouse pour Saint-Maixent (abbaye)

<<</>>>

NuméroR00236

Genrecharte

Date (approximative)06/05/0876

Authenticiténon suspecté

Languelatin

Diocèse Poitiers



Auteur

Deurhoiarn, Roiantken son épouse

Bénéficiaire

Saint-Maixent (abbaye)

Regeste

CCXXXVI. Maxent Sepulturae suae locum in vestibulo Sti Maxentii a monis postulantes Deurhoiarn uxorque ejus Roiantken, ecclesiae Sti Maxentii donant Aethuric Freoc clericum atque Aethurec Milcondoes in plebe Alcam. Defunctis vero supradictis, Deurhoiarn et Roiantken eos in loco supra citato sepelierunt monachi, deditque Jarnuuocon, filius corum, abbatiae Sti Maxentii villam Encuuor partemque Kethic. Deurhoiarn et Roiantken, son épouse, se rendirent au monastère de Maxent le jour de la fête des apôtres Pierre et Paul et demandèrent où seraient inhumés leurs corps; l'abbé Liosic leur montra l'emplacement prévu près de la sacristie de l'église. Peu de temps après, le couple revint et donna aux moines, pour leur future sépulture respective, Aethuric Freoc (un clerc) pour Deurhoiarn et Aethurec Milcondoes, à Augan (56), pour Roiantken (qui avait été donné à cette dernière par Riuualt, en dot [enepuuert]). Deurhoiarn mourut et son corps fut apporté au monastère pour y être inhumé par son épouse et son fils Iarnuuocon. Les donations faites par le couple furent ensuite confirmées aux moines par leur fils Iarnuuocon. Roiantken mourut ensuite, fut inhumée et son fils Iarnuuocon vint donner au monastère, pour l'âme de ses parents, la villa Encuuor et une partie de Kethic. Fait à Maxent (35)

Texte

Mundi termino adpropinquante, malis crebrescentibus, petierunt Deurhoiarn et uxor sua Roiantken Sanctum Maxentium, in festivitate apostolorum Petri et Pauli, .III. kalendas jul., I. .XXII., regnante Pasuueten et Uuorhuuant Brittanniam, monachos rogaverunt ostendere sibi ubi corpora eorum requiescerent post obitus illorum; et ostendit abbas Liosic, cum monachis suis, locum corporum eorum in vestibulo Sancti Maccentii; et postea simul perrexerunt ad Sanctum Maxentium, et posuerunt suam manicam super altare, et dedit Deurhoiarn Aethuric Freoc, clericus, in dono corporis sui, et uxor ejus Roiantken dedit Aethurec Milcondoes, in Alcam, quam dedit illi Riuualt in enepuuert, in dono corporis sui, Sancto Maccentio in honore Salvatoris atque monachis in illo loco Deo servientibus; et postea defunctus est Deurhoiarn, .II. idus januarii, luna .XI., et filius ejus Iarnuuocon et uxor sua Roiantken detulerunt corpus simul cum omnibus, et invitaverunt monachos obviam sibi in via accipere corpus; et cito ut adierunt, monachi exierunt obviam corpori cum reliquis suis, et simul detulerunt corpus ad monasterium Sancti Maxentii, et sepelierunt eum secundum dignitatem, ut moris est christianorum. Et postea invitavit filius ejus Iarnuuocon, una cum matre sua et cum multis nobilibus hominum, abbatem Liosic nomine, cum suis monachis, in quadam exhedra juxta basilicam Sancti Maccentii, et illas donationes quas dederunt (sic) pater, matre vivente, in dono corporum suorum, firmavit, coram multis testis (sic), hii sunt: Ratfred, testis; Inhoc, testis; Maenuuallon, testis; Nominoe, testis; Catuueten, testis; Uuoetuual, testis; Jedicahel, testis; Euuen, testis; Uuinkalon, testis; Riscaham, testis; Uuorlouuen, presbyter, testis; Finithic, presbyter, testis; Scuban, presbyter, testis; Marcoc, testis; Jacu, testis; Seder, testis; Iarnuuoret, testis; et cito Roiantken defuncta est post virum, et sic monachi fecerunt illi sicut viro suo, juxta illum sepelierunt illam cum magno honore; et venit Iarnuuocon filius ejus, in prima dominica post sepulturam ejus, visitare sepulcra patrum suorum; et post missam invocavit abbas (sic) Liosic cum suis monachis, adstetit inter templum et altare, posuit manicam suam super altare et dixit: Villam Eneuuuor do Maccentii (sic) et monachis, pro anima matris meae, in hereditate perpetua, in honore Salvatoris; et postea, in die dominico, venit Iarnuuocon visitare sepulcra patrum suorum, et post missam perrexit, stantibus monachis, presente populo, dedit partem Kethic Sancto Maccentio et heres (sic) illius Suluuoion nomine, pro animabus patrum suorum, coram multis testibus: Iarnuuocon, testis, qui dedit hanc donationem; Uuincalon, testis; Bleidbara, testis; Comhael, testis; Arbidoe, testis; Conglas, testis; Katic, testis; Suluuoion, testis; Tanetuuotal, testis; Idon, testis; Tutuuoret, testis; Loiesuuoret, testis; Uurliuuet, testis; Tanetlouuen, presbyter. Ista donatio fuit .II. idus maii, luna .VIII.

Bibliographie

COURSON (Aurélien, de), Cartulaire de l'abbaye de Redon, Paris, 1863, p. 184-185.

Source de l'édition

Rennes, Archives de l'Archevêché, Cartulaire de Redon. Édition fac-simile: Cartulaire de l'abbaye Saint-Sauveur de Redon, Rennes 1998, fol. 116r-v. (cartulaire)

Comment citer cette notice

Acte n°214358 dans Chartae Galliae. Edition électronique: Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2014. (Telma). [En ligne]http://www.cn-telma.fr/chartae-galliae/charte214358/. Date de mise à jour : 31/07/13. Première version : 10 juin 2010.